Hanneke is één van onze bloggers. En ze weet echt álles van taal. Dus om een blog over haar te schrijven… dat is best een uitdaging 😊. Maar de moeite waard, want ook deze collega is via een paar omweggetjes bij Kliksafe terecht gekomen.
Door de modder
‘Kraamverzorgster, dat wilde ik worden. En daarna verpleegkundige. Of op kantoor. Of soldaat, het leek me heerlijk om door de modder te kruipen. Ik vind het nog steeds heerlijk om op het strand te zijn, en dat alles onder het zand zit. En altijd móet ik even een handstand doen…’
Een brede interesse, en de pippi-gedachte: ‘Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan!’, dat past precies bij Hanneke. Toen ze haar middelbare school had afgerond, en één van haar vriendinnen de secretaresseopleiding ging doen, dacht Hanneke: ‘Ach ja, dat lijkt me wel leuk.’ En daar ging ze.
'Het grappige is, dat het uiteindelijk heel goed bij me past. Ik vind het fijn om allerlei taken uit te voeren, de ene keer ben je ergens uren mee bezig en moet je flink concentreren, en de andere keer ben je aan het opruimen, of allerlei kleinere zaken aan het regelen. Ik heb na mijn stage eerst vijf jaar als secretaresse gewerkt, maar toen had ik het daar wel een beetje gezien… Precies in die periode stond er een schakeltje in het RD: ‘au-pair gevraagd in Engeland’. Ik wist het eigenlijk meteen toen ik het las. Dat ga ik doen.’
Naar de overkant
Dus vertrok ze in de zomer van 2002 naar Londen. Als au-pair zorgde ze voor drie kinderen, van acht, zes en twee jaar oud. De oudste twee bracht ze elke dag met de auto naar school – al linksrijdend.
‘Daarvoor heb ik in Engeland eerst wat rijlessen gevolgd, vooral het links inparkeren vond ik afschuwelijk. Die scholen trouwens – wat een belevenis. De kinderen droegen uniformen, en als de school begon, gingen de kinderen in rijen op het plein staan. De meisjes hadden een hoedje op, de jongens een pet én stropdas. Dan kwam de hoofdmeester, met zo’n grote grijze baard, en die zei heel statig: ‘Goodmorning children’. En al die jongens wapperden dan met hun pet, en riepen: ‘Goodmorning, mister Wigglesworth’. Grandioos, net een film.’
Hanneke at elke dag om vijf uur met de kinderen een simpele maaltijd, want de kinderen hadden op school al warm gegeten. Die maaltijd, dat was echt simpel: een aardappel uit de magnetron, een hoopje maïs of witte bonen in tomatensaus en een plakje ham. Zo’n boterham-plakje-ham. En vaak een tomaat. ‘En ik lust helemaal geen tomaat. Maar de eerste dag dat ik in Engeland was, kreeg ik bij het eten een tomaat, en toen durfde ik niet te zeggen dat ik er niet van hou… vervolgens heb ik een jaar lang met lange tanden tomaten gegeten.’
Het eten daar was sowieso een dingetje… Want het water - dat kan je daar niet drinken (of je moet van chloor houden). Koffie - altijd oplos. Het Engelse ontbijt? Toast met marmite. Dat vond Hanneke dan wel weer lekker (ze is nog steeds verslaafd aan marmite). De thee - pikzwart, eventueel met melk. ‘Ik heb wel sweet memories aan de bakkunsten van de vrouw des huizes. Elk weekend cakes, taarten, apple crumble. Heerlijk…’
Beargame
‘Samen met de kinderen deden we vaak: de beargame. Van hun vorige au-pair mochten ze niet schreeuwen, en van mij wel, dus dat was een groot feest. Ze hebben niet zoveel speeltijd als de kinderen in Nederland, want ze moesten elke middag een half uur huiswerk maken en daarna een half uur hun muziekles oefenen. Toen ik vertelde dat de kinderen hier elke woensdagmiddag vrij zijn, was het meisje verrukt. En het jongetje mompelde heel braaf: “But then they learn less...”
Op de camping
Toen Hanneke terugkwam uit Engeland, heeft ze eerst zes weken op een camping in Frankrijk gewerkt, waar ze onder andere pizza’s moest bakken. En daarna appels geplukt in de boomgaard. Toen de oogsttijd voorbij was, ging ze weer een andere kant op: oppassen op het kindje van een vriendin. Over veelzijdig gesproken…
Tot ze een vacature zag bij Kliksafe. Voor een duizendpoot. Het was 2004 en het is nu dertien jaar later. En ze werkt nog steeds bij ons. Wat een rust. Maar ze is wel van managementsassistente en P&O naar marketing en communicatie gegaan…
Afwisseling
‘Wat ik het allerleukste vind, is de afwisseling. In m’n vorige functie kon een dag er zo uitzien: iemand komt om een spiegeltje vragen, je worstelt je door een pittig rapport, je fietst naar de markt om loempia’s te halen en dan ontvang je sjiek bezoek – ik hou ervan. Ik deed ook de redactie van alles wat de deur uitging.’
Na de geboorte van haar dochter, was het tijd voor een ander ritme. Nu werkt Hanneke nog één dag in de week, op marketing en communicatie. En ondergetekende kan bevestigen dat dat elke keer weer een dag vol inspiratie is.
Hanneke in een lijstje:
- Direct
- Kan goed bakken
- Gek op zoute drop
- Altijd bereid om te helpen
- Supersociaal
- Houdt van zingen
Reageren?